Η περιπετειώδης ζωή του «Τζορτζ του Ριτζ», ενός αγροτόπαιδου από την Ιεράπετρα που βρέθηκε να µεσουρανεί στο διεθνές τζετ σετ
Η φράση «δεν τον ξέρει ο θυρωρός του» ενέχει µια απαξία. Αλλά το να σε γνωρίζει ο θυρωρός του περίφηµου ξενοδοχείου Ριτζ στο Λονδίνο ήταν µεγάλη τιµή για τους διάσηµους πελάτες του. Ο Γεώργιος Κρητικός Φαφουτάκης, που έµεινε γνωστός ως «ο Τζορτζ του Ριτζ», ήταν µια ιδιάζουσα προσωπικότητα που µεσουράνησε σε ένα επάγγελµα που η καλή κοινωνία του διεθνούς τζετ σετ το είχε ανάγκη. Το επάγγελµά του ήταν κάτι ανάµεσα σε υπηρέτη ειδικών αποστολών, µυστικοσύµβουλο και έµπιστο πρόσωπο για κάθε περίεργο συµβάν του κοσµικού πλήθους που θεωρούσε το Ριτζ δεύτερο σπίτι του. Ο δούκας του Μάρλµπορο αποκάλεσε κάποτε τον Τζορτζ «βρωµοξένο» και εκείνος τού απάντησε «είµαι περήφανος γι’ αυτό Εξοχότατε, δεν θέλω να είµαι Αγγλος αν αυτό σηµαίνει να είµαι αγενής». Το πώς ένα αγροτόπαιδο από την Ιεράπετρα κατάφερε να έχει τέτοιους τρόπους ώστε να µπορεί να γίνει έµπιστος για λόρδους, δούκες, πρίγκιπες και πολυεκατοµµυριούχους διηγείται ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του Ο Τζορτζ του Ριτζ την οποία υπαγόρευσε στον Ρίτσαρντ Βάινερ και εκδόθηκε το 1959, δύο µόλις χρόνια πριν από τον θάνατο του Τζορτζ. Η Ιεράπετρα ανήκε στη ζώνη γαλλικής επιρροής την εποχή που οι συµµαχικές δυνάµεις έστειλαν στρατό να γίνουν οι διαπραγµατεύσεις ανάµεσα σε Τούρκους και σε Κρητικούς. Ενας γάλλος αξιωµατικός πήρε τον µικρό Γιώργο υπό την προστασία του και του έµαθε γαλλικά. Αργότερα ο Τζορτζ πήγε στην Ιερουσαλήµ να σπουδάσει σε µια εκκλησιαστική σχολή που είχε η Ορθόδοξη Εκκλησία. ∆εν του άρεσε και από ‘κεί πήγε στο Χαλέπι, σε έναν θείο του έµπορο. Ωστόσο ούτε έµπορος ήθελε να γίνει και το έσκασε µε ένα καραβάνι για το Κάιρο, µε σκοπό να ζητήσει δουλειά στο πολυτελές κατάστηµα ενός συγχωριανού του.
Με τη βοήθειά του βρήκε δουλειά ως συνοδός στον ανελκυστήρα του πολυτελούς Σαβόι Οτέλ. Μετά έγινε βοηθός σερβιτόρου και αργότερα µάγειρας στο Πέρα Παλλάς στην Κωνσταντινούπολη, την περίοδο της επανάστασης των Νεότουρκων. Το 1910 φεύγει για το Λονδίνο µε σύσταση να βρει τον Μπιλ Ζαχάροφ, έναν πολυεκατοµµυριούχο έµπορο όπλων µε µεγάλη επιρροή στις ευρωπαϊκές χώρες. Για τέσσερα χρόνια κάνει τον πλεϊµπόι χάρη στη γνωριµία του µε έναν νεαρό άγγλο κόµη, κάτοχο µεγάλης κληρονοµιάς. Ο Μ. Ζαχάροφ τον βάζει να δουλέψει ως σερβιτόρος στο Ριτζ και κρατάει µαζί του µια ζεστή φιλική σχέση. Ο διευθυντής του Ριτζ, Ντρέιφους, τον χρησιµοποιεί ως µεσάζοντα για να φέρει τον Βενιζέλο και την ακολουθία του να καταλύσουν εκεί. Ο Βενιζέλος τον καλεί να δουλέψει στο Αχίλλειο στην Κέρκυρα, που ήθελε να το κάνει καζίνο. Ο Τζορτζ δέχεται αλλά το σχέδιο δεν ευηµερεί και επιστρέφει ως θυρωρός στο Ριτζ, πάντα µε τη βοήθεια του Μπιλ Ζαχάροφ.
Φίλος των πλουσίων
Στο διάστηµα που δούλεψε στο Ριτζ ο Τζορτζ ανέπτυξε γνωριµίες µε διάσηµους πλούσιους. Πολύ φίλος ήταν µε τον ισµαηλίτη ηγέτη Αγά Χαν και τον πλεϊµπόι γιο του, Αλί Χαν. Είχε γνωριµίες µε λόρδους, πρίγκιπες, πάµπλουτους όπως ο Γκιουλµπεκιάν, έλληνες εφοπλιστές όπως ο Εµπειρίκος, ο Βαλλιάνος κ.ά. Για τους περισσότερους ήταν ένας έµπιστος µεσάζων, όσο και αν ο ίδιοςκολακευόταν να τους θεωρεί φίλους του. Ενα στοιχείο που τον συνέδεε µε τους περισσότερους ήταν ο τζόγος. Καλός γνώστης των ιπποδροµιών, ο Τζορτζ έπαιζε για λογαριασµό των πλούσιων επισκεπτών του ξενοδοχείου Ριτζ. Πολλές φορές τούς συνόδευε στο καζίνο, σε ιπποδροµίες και σε κοσµικά κέντρα.
Ο Τζορτζ κατάφερε να ισορροπεί ανάµεσα σε εκκεντρικούς πλούσιους, περίεργες κόµισσες, ψηλοµύτηδες εστεµµένους και κοσµικές περσόνες. Η ισορροπία έγκειτο στο να διατηρεί τη ζεστή σχέση µε τον πελάτη και ταυτόχρονα να διαφυλάσσει τη φήµη του σνοµπ ξενοδοχείου. Η αυτοβιογραφία του, γεµάτη επεισόδια διασκεδαστικά και αφελή, συντηρεί την επιφανειακή γυαλάδα των γεγονότων, γιατί πίσω από αυτούς τους διάσηµους ανθρώπους κρύβονταν πολλές ίντριγκες, µίση και πάθη, αλλά και πράξεις µπροστά στις οποίες σίγουρα ο κακοµοίρης Τζορτζ ήθελε να κλείνει τα µάτια.
Κλοσάρ και µαχαραγιάδες
Το Ριτζ έπρεπε να διατηρεί τον σνοµπ χαρακτήρα του. Τα τραπεζάκια του είχαν πάντα την ένδειξη «ρεζερβέ» ώστε να µπορούν να διώχνουν τους ανεπιθύµητους. Ο Τζορτζ διηγείται πολλά ευτράπελα που συνέβαιναν στον µικρόκοσµο του Ριτζ. Οπως τότε που ένας τύπος κλοσάρ κατάφερε να κλείσει δωµάτιο χωρίς να τον υποπτευθούν. Οταν ο διευθυντής του Ριτζ Ντρέιφους όρµησε στο δωµάτιό του βρήκε ένα ολόκληρο ενεχυροδανειστήριο γεµάτο απίθανα πράγµατα, ανάµεσα στα οποία έναν σολοµό και µία αλεπού, βαλσαµωµένα και τα δύο. Φυσικά απολύθηκε ο υπάλληλος της ρεσεψιόν. Ή µία άλλη φορά, που ο µαχαραγιάς της Πιατάλα έφερε µαζί τον µάγειρά του και είχε έναν ξυπόλυτο σωµατοφύλακα να κοιµάται στον διάδροµο έξω από τις δύο σουίτες του.
ΠΗΓΗ:http://www.tovima.gr/books-ideas
